Cacadog
Chovía o día que presentamos, coa comunidade canina, a campaña “Bo cidadán canino, boa cidadá canina”. Recoller as cacas dos amigos que levamos da correa, algo que non sempre ocorre. Realmente a publicidade pouco pode facer, xa que hai pouca xente incívica, pero as consecuencias sofrímolas o resto.
Que llo digan a quen cuida os xardíns. Se unha desbrozadora pilla unha caca, aquelo distribúese en pequenas partículas por todo o corpo do operario ou operaria, creándolle unha situación, cando menos, moi desagradable. Outra cousa é pisalas, algo tamén deleznable, por culpa da xentiña que ten can e non recolle os escrementos.
Para chamar a atención da concorrencia, puxémonos algo dramáticas. Tomamos prestado un certo sabor aos cemiterios de posguerra, con cruces chantadas no césped dos xardíns. A cor maxenta dos fustes, elixida para destacar entre o verdor, remata nun aspa marrón cunha icona ben representativa do que se quere contar. Esta posta en escena combínase con algúns carteis nos que se poden ler argumentos da mensaxe cívica que se transmite.
Tamén se editaron flyers, cartelería de farolas e chapas, todo cun deseño monocromático no que destaca un enorme ASÍ SI perto dun pictograma que relata gráficamente o motivo da iniciativa.